چطور در لینوکس فایل ها و دایرکتوری ها را پیدا کنیم؟

سیستم عامل لینوکس که به دلیل استحکام و تطبیق پذیری خود مشهور است، دستورات زیادی را برای مدیریت و پیمایش فایل ها و دایرکتوری ها در اختیار کاربران قرار می دهد. یکی از کارهای رایجی که کاربران، اغلب نیاز به انجام آن دارند، شناسایی بزرگترین و کوچکترین فایل ها یا دایرکتوری ها در سیستمشان است. این عملیات می تواند برای کارهایی مانند مدیریت فضای دیسک، پشتیبان گیری و بهینه سازی سیستم بسیار مهم باشد. در این راهنما، نحوه یافتن کارآمد بزرگترین و کوچکترین دایرکتوری ها و فایل ها در لینوکس را بررسی خواهیم کرد. اگر به دنبال آموزش مفیدی در دنیای لینوکس هستید، با این مقاله وبلاگ تهران سرور همراه باشید.

Disk Usage در لینوکس چیست؟

هر فایل و دایرکتوری در یک سیستم لینوکس دارای یک اندازه خاص است که معمولاً با بایت، کیلوبایت (KB)، مگابایت (MB)، گیگابایت (GB) و غیره اندازه‌گیری می‌ شود. اندازه فایل های منفرد نسبتاً ساده است. اما اندازه یک فهرست که شامل کل فضای مصرف شده توسط خود دایرکتوری و تمام محتویات بازگشتی آن است اینگونه نیست.

ابزارهای کلیدی: du and find

• du (Disk Usage): این دستور میزان استفاده از فضای فایل و دایرکتوری را تخمین می زند. دایرکتوری‌ها را طی می‌کند و فضای مصرف‌ شده توسط فایل‌ های فردی را جمع‌ آوری می‌کند. و یک اندازه تجمعی برای فهرست ارائه می‌دهد.
• find: یک دستور چند وجهی، find را می توان با دستورات دیگر هم افزایی کرد تا فایل ها و دایرکتوری ها را بر اساس معیارهای مختلف از جمله اندازه مشخص کند.

پیدا کردن بزرگترین دایرکتوری ها و فایل ها

پیدا کردن بزرگترین دایرکتوری ها

تصور کنید فضای دیسک شما کم شده است و باید کمی فضا را خالی کنید. شناسایی دایرکتوری های بزرگ اولین قدم منطقی است. برای مشخص کردن بزرگترین دایرکتوری‌ ها در یک مکان خاص، مانند /home/username، می‌ توانید از دستور du استفاده کنید:

du -sh /home/username/* | sort -rh | head -n 10

پس از اجرا، 10 مورد برتر در فهرست /home/username به شما نمایش داده می شود. به شرح زیر:

• du -sh: فرمان du فضا را تخمین می‌ زند و -sh اطمینان حاصل می‌ کند که خروجی در قالب قابل خواندن توسط انسان (-h) است و ما اندازه کل (-s) را خلاصه می‌ کنیم.
• sort -rh: این بخش نتایج را مرتب می کند. -r ترتیب معکوس را تضمین می کند (اول بزرگترین)، و -h اطمینان می دهد که اندازه هایی مانند ‘2K’ و ‘1M’ به شیوه ای منطقی مرتب شده اند.
• head -n 10: این بخش نیز خروجی را کاهش می دهد و فقط 10 نتیجه برتر را نشان می دهد.

پیدا کردن بزرگترین فایل ها

در سناریویی دیگر، ممکن است به دنبال تهیه نسخه پشتیبان از سیستم خود باشید و بخواهید بدانید کدام فایل‌ ها بیشترین فضا را اشغال می‌ کنند. برای کشف بزرگترین فایل ها:

find /home/username -type f -exec du -h {} + | sort -rh | head -n 10

این دستور 10 فایل بزرگ را در فهرست /home/username فهرست می کند. نوع f تضمین می کند که ما فقط بر روی فایل ها تمرکز می کنیم، به استثنای دایرکتوری ها.

پیدا کردن کوچکترین دایرکتوری ها و فایل ها

پیدا کردن کوچکترین دایرکتوری ها

در حالی که اغلب بزرگترین دایرکتوری ها هستند که به کاربران مربوط می شوند، سناریوهایی وجود دارد که شناسایی دایرکتوری های کوچکتر مفید است. به عنوان مثال، اگر سیستم خود را برای فهرست های اضافی یا منسوخ بررسی می کنید، اندازه می تواند یک شاخص باشد. برای پیدا کردن کوچکترین دایرکتوری ها:

du -sh /home/username/* | sort -h | head -n 10

این دستور، مشابه همتای خود برای بزرگترین دایرکتوری ها، 10 مورد از کوچکترین موارد را نمایش می دهد، اما با یک ترتیب صعودی بر اساس اندازه.

پیدا کردن کوچکترین فایل ها

به طور مشابه، اگر به دنبال شناسایی فایل‌های بالقوه غیر ضروری یا موقتی هستید که در دایرکتوری شما پراکنده شده‌اند، مشخص کردن کوچک‌ترین فایل‌ها می‌تواند مفید باشد:

find /home/username -type f -exec du -h {} + | sort -h | head -n 10

این دستور 10 فایل کوچک را در فهرست /home/username فهرست می‌کند و به شما کمک می‌کند تا در مورد اینکه کدام فایل‌ها قابل مصرف هستند تصمیم بگیرید.