چکیده – آینده کلاس مجازی : ویژگی‌های نوین آموزشی ، فراتر از محدودیت‌های کلاس‌های سنتی

این مقاله استدلال می کند که پتانسیل واقعی کلاسهای مجازی در آموزش و پرورش هنوز به طور کامل مورد
بهره برداری قرار نگرفته است. ویژگی های موجود در اکثر محیط ها که به عنوان کلاسهای مجازی ادغام شده
اند به دو گروه طبقه بندی می شوند. گروه اول شامل ویژگی های مشترک است که فقط مربوط به شبیه سازی
است که کلاس سنتی در این گروه ، تفاوت های عملی بین کلاس سنتی و کلاس مجازی بحث شده است.
علاوه بر این ، بهترین روش هایی که می توانند به استادانی که باعث می شوند دانشجویان احساس کنند
شرکت در یک کلاس معمولی هستند ارایه شده.

گروه دوم شامل ویژگی ها و عملکردهای پیشرفته است ، که کلاس سنتی را گسترش می دهد. در این گروه ،
نمونه هایی از شیوه هایی که نمیتوان در کلاس های سنتی انجام داد مورد بررسی قرار گرفته است و یک مطالعه
کیفی با مصاحبه ۲۱ متخصص از ۱۵ کشور ارائه شده است. در واقع این بررسی نشان می دهد که محیط
کلاس مجازی ، چه ویژگی‌هایی دارد و چه امکاناتی رامیتواند در اختیار کاربران قرار دهد.

بخش اول – مقدمه

امروزه کلاسهای مجازی توسط مربیان برای تکرار یک عمل مرسوم که قرنها انجام می شود ، یعنی برای آموزش
دقیقاً همانند کلاسهای معمول استفاده می شود. در بیشتر موارد ، این دقیقاً همان چیزی است که فراگیران
پیش بینی می کنند ، و استفاده از کلاس های مجازی را به چرخه معیوبی سوق می دهد. اگرچه این فناوری
برای کلاسهای مجازی برای فراتر رفتن از تنظیمات آموزشی سنتی (رو در رو) و گنجاندن روشهایی که نمیتوان
آنها را در کلاسهای سنتی انجام داد ، در دسترس است ، اما چنین نیست و احتمالاً سالها بیشتر طول می کشد
تا یک عمل گسترده این وضعیت در بسیاری از موارد را که یک فناوری مدرن در زمینه ای با روش ها و سنت
های تثبیت شده برای چندین سال معرفی می شود ، مشابه جلوه دهد.

به عنوان مثال ، صنعت فیلم نیز چنین رویکردی را پذیرفته است. در حالی که تاریخ فیلم ها از سال ۱۸۹۰ آغاز
شد ، همه فیلم های پیشگام از آنچه مردم (مخاطبان و بازیگران) از قرن ها قبل می دانستند ، تقلید کردند:
تئاتر. بنابراین ، اولین فیلم ها با دوربین های صحنه فیلمبرداری شدند ، بازیگران قبل از فیلم ها آنچه را که
می دانستند بهتر انجام می دادند و در صحنه بازی می کردند ، در حالی که تصور می شد صحنه ها از یک
توالی زمانی خطی پیروی می کنند.

اولین فیلمی که واقعاً برخی از پتانسیل ها را که رسانه جدید می تواند ارائه دهد ، “سرقت بزرگ قطار” بود که در
سال ۱۹۰۳ فیلمبرداری شد ، جایی که برای اولین بار در مکان فیلمبرداری و وقایع به طور مداوم در زمان های مشابه
اما در مکان های مختلف معرفی شد. در واقع زمان زیادی لازم بود تا همه فیلم ها چنین شیوه هایی را اتخاذ کنند که
امروزه در ساخت فیلم معمول است.

محدودیت به کلاس حضوری

این مقاله استدلال می کند که گرچه کلاسهای مجازی می توانند از محدودیتهای سنتی کلاس فراتر روند ، اما استفاده
از آنها همچنان مانند “الگوی صنعت فیلم” محدود به “سنت” است. برای ارائه این مورد ، بخش زیر شامل یک
بررسی مختصر از کلاسهای مجازی است. بخش ۳ تجربیات و بهترین روشهای استفاده از کلاسهای مجازی را فقط برای تقلید
از کلاسهای سنتی یا تلاش برای عبور از محدودیتهای کلاسهای سنتی ارائه می دهد. بخش ۴ یک مطالعه کیفی را با مصاحبه
۲۱ مربی ، متخصصان استفاده از کلاسهای مجازی برای آموزش عالی ارائه می دهد ، که این اطمینان را نشان می دهد
که حتی این مربیان از این ویژگیها به طور کامل سو استفاده نمی کنند. سرانجام ، بخش ۵ یافته های اصلی این مقاله
را خلاصه می کند.

بخش دوم – کلاس مجازی برای آموزش الکترونیکی

استفاده از رایانه های تحت شبکه برای تقویت یادگیری از اوایل سال ۱۹۸۰ میلادی مطرح شد ، زمانی که چمبرز
پیشنهاد کرد آزمایش های یادگیری از راه دور باید به روشی انجام شود که بتواند در خانه برای برخی از مطالب
آموزشی امکان پذیر باشد. اصطلاح کلاس مجازی در سال ۱۹۸۶ معرفی شد ، زمانی که هیلتز استفاده از یک
سیستم کنفرانس رایانه ای را به عنوان “کلاس مجازی” ارائه کرد.

استفاده های اولیه از کلاس های مجازی بر روی موارد عملی مانند صدا و تصویر و استفاده از “مداد” برای تخته
سفید متمرکز بود ، در حالی که مشکلات اصلی گزارش شده مربوط به پهنای باند محدود و عدم “گرفتن نوبت” بود.
به محض تکامل و بالغ شدن فناوری کنفرانس ویدیویی ، بسیاری از ابزارهای همگام آنلاین برای یادگیری ظهور
کرده اندکه گزینه هایی را برای کلاسهای مجازی ارائه می دهند. بیشتر محیط ها از جمله صدا و ویدئو در زمان واقعی
، تخته سفید ، نمایش اسلایدها ، تعامل مبتنی بر متن و ابزارهایی برای بازخورد زبان آموزان ارائه می دهند.

ضرورت استفاده از کلاس مجازی جهت آموزش الکترونیکی

استفاده از کلاسهای مجازی در ابتدا به دلیل ضرورت ، عمدتا در زمینه آموزش از راه دور همزمان انجام می شد
، جایی که یک استاد باید یک کلاس معمولی را برای دانشجویان از راه دور تقلید کند. در این نمونه های اولیه
، هدف اصلی موفقیت در ارائه تجربه ای مشابه کلاس حضوری به دانش آموزان بود. در بسیاری از موارد ، به
دلیل محدودیت شبکه و تجهیزات که منجر به مشکلات صوتی و تصویری می شود ، و همچنین به دلیل کمبود
ابزارهای مناسب (به عنوان مثال ویژگی مدیریت گفتگو) ، این امر موفقیت آمیز نبود.

همانطور که محیط هایجدید دارای ویژگی های بیشتری بودند و در گذشته مشکلات صدا و تصویر را نداشتند ، کیفیت
و قابلیت استفاده از محیط مورد توجه قرار گرفت. استفاده از کلاسهای مجازی نه تنها موردی برای فراگیران از راه دور ،
بلکه همچنین برای یادگیری ترکیبی یا حتی بعنوان مکمل دوره های داخل دانشگاه بود.

ادامه این مقاله را میتوانید در مقاله آینده کلاس مجازی : ویژگی‌های نوین آموزشی ، فراتر از محدودیت‌های کلاس‌های سنتی (حضوری) – قسمت دوم مطالعه کنید.